Hoe groot is onze God? Hoe groot mag hij zijn.

Vandaag hadden we een preek over de wonderbare spijziging uit Johannes 6:9. Een kleine jongen met vijf broden en twee vissen. De dominee zei dat het een wonder op zichzelf is als mensen willen delen. Deze jongen deelde niet uit zijn overvloed maar gaf wat hij had. Dat zoveel mensen werden gevoed kwam omdat de mensen zelf ook wel iets bij zich gehad zouden hebben en dat met elkaar gingen delen. Het hele wonder werd snel onder het tapijt geschoven. Want wonderen daar geloven we anno 2012 toch niet meer in.
In vers 11 staat: Jezus dan nam de broden, dankte en verdeelde ze onder hen, die daar zaten, evenzo van de vissen, zoveel zij wensten. En toen zij verzadigd waren, zeide Hij tot zijn discipelen: Verzamelt de overgebleven brokken, opdat niets verloren ga. Zij verzamelden die dus en vulden twaalf korven met brokken van de vijf gerstebroden, die overgeschoten waren, nadat men gegeten had.
Het was zo'n groot wonder dat de mensen zeiden dat Jezus waarlijk de profeet is die in de wereld komen zou. Eh...Groot wonder als iedereen met elkaar had gedeeld van wat hij van huis had meegenomen? Steeds vaker hoor je predikers wonderen uit de bijbel wegmoffelen. Dan kan je ook aan meer zaken gaan twijfelen want dan is Jezus ook niet uit de dood opgestaan want dat kan helemaal niet. Dan is Petrus niet door een engel uit de gevangenis gered. Dan is de aarde niet in 6 dagen geschapen. Dat kan al helemaal niet. Oh...is God niet Almachtig. Kan God niet met één Woord iets scheppen. We scheppen onze eigen menselijke god met menselijke almacht. We kijken we met onze menselijke ogen naar zaken waar we niets van begrijpen en zeggen dan dat kan niet. Maar wat is waar...Hieronder een mooi stukje van een medebroeder uit de Rank.