donderdag 30 juni 2016

disease to please

Binnenkort mogen de kinderen van groep 8 afscheid nemen van de kindernevendienst. Zo ook Daniël mijn jongste zoon. Sommige kinderen van groep 8 doen wel mee en sommige kinderen ook niet. Mijn zoon twijfelde of hij wel mee ging doen. Zijn stoere vrienden doen er niet aan mee en hij zelf gaat ook al een tijdje niet meer naar de kindernevendienst. Hij gaat net als zijn oudste broer gewoon naar de kerkdienst. Hij zei me dat hij liever niet mee zou doen met de afscheidsdienst. Ik was teleurgesteld en probeerde hem te overtuigen om toch mee te doen. Uiteindelijk deed hij toch mee...

Maar gister, een paar dagen voor de afscheidsdienst is hij helemaal over zijn toeren. Hij wil niet meer mee doen. Dan komt het hoge woord eruit. Hij doet alleen maar mee omdat ik dat zo graag wilde. Ai, heb ik hem zo zitten pushen? Hij wilde mij een plezier doen. Mij blij maken. Dat is natuurlijk heel erg lief maar het is ook een slechte motivatie geweest, want hij stond er dus zelf helemaal niet achter. Hij is daarmee over zijn eigen grenzen gegaan. Natuurlijk is het prima om iemand een plezier te doen, om iemand te helpen. Ook al kost het je iets maar dat moet wel van harte zijn. Uit bewogenheid, liefde of dankbaarheid. Maar het gaat verkeerd als je daarmee hebt geprobeerd om liefde/goedkeuring te verdienen. Ik proef uit zijn verdriet dat hij dat laatste heeft proberen te doen. Is hij bang mijn liefde te verliezen? Het is lief dat hij me blij wilde maken maar ik probeer hem ook duidelijk te maken dat ik van hem houd wat hij ook doet of kiest en we zullen samen wel een oplossing vinden.

Hoe staat het eigenlijk met onszelf. Het is heel menselijk om aardig gevonden te willen worden. Om angst te hebben hoe mensen over je denken. Maar de Bijbel zegt dat het een valstrik is.

Vrees voor mensen spant een strik, maar wie op de Here vertrouwt, is onaantastbaar. (Spreuken 29:25), Slaven, wees in alles uw aardse heren gehoorzaam, niet met ogendienst als om mensen te behagen, maar oprecht van hart, in het vrezen van God (Kol 3:22)

We moeten geen dingen doen om in een goed blaadje te komen bij God en mensen. We moeten niet op zoek gaan hoe we God en mensen moeten behagen. We hoeven onszelf niet langer te bewijzen.

Door Gods genade mogen we weten dat we aanvaard en geliefd zijn zodat we die liefde en aanvaarding niet meer gaan zoeken in de wereld of bij mensen. We staan bij God al in een goed blaadje door het offer van Zijn Geliefde Zoon staan onze namen in het Boek des Levens. De dingen die we doen moeten voortkomen uit geloof in Gods liefdevolle genade. Uit Liefde en dankbaarheid. Niet om te behagen maar om God alle eer te geven. Dan zijn we onaantastbaar en zijn we werkelijk vrij.

Zo genadig mogen we ook naast onze kinderen gaan staan. Duidelijk maken dat ze onze en Gods liefde niet hoeven te verdienen door goede daden. Dat ze Gods liefde mogen leren kennen en vandaaruit mogen leven.

zondag 5 juni 2016

Soms ben ik het zo zat

Ik ben het zo zat om Christen te zijn, 

ik wil alleen maar Jezus volgen.  


Soms ben ik het zat om naar de kerk te gaan. De kinderen hebben geen kindernevendiensten meer en de preken zijn zooo verschrikkelijk saaaaaaaai. Predikanten met wollige taal die onbegrijpelijke woorden met spitsvondige dubbele betekenissen uitkramen. Zucht...ik kan de kinderen geen ongelijk geven ik vind het ook saai en als we thuiskomen discussiëren we met elkaar wat er aan de preek niet heeft gedeugd als er weer eens een vrijzinnige predikant op de kansel stond. Ik vraag me wel eens af wat voor zin het nog heeft om naar de kerk te gaan.

Ik weet het. Je gaat met verwachting dat God door zijn Woord en de mensen zal spreken en het is fijn om medechristenen te ontmoeten en te bemoedigen. Maar het valt soms tegen en doet het pijn dat je steeds meer weerstand ontdekt bij de kinderen en jezelf. Echt ik geloof met alles wat in me is in God en ik wil Jezus volgen.

Veel van ons werk is gebaseerd op onze eigen kracht, inzicht en liefde. Ook ik schiet zo verschrikkelijk te kort in liefde betonen, wijs te zijn. Doe en zeg domme dingen en stoot mensen soms regelrecht af. Ben ik wel een goede ambassadeur van Christus? Op zulke momenten kijk ik naar mijn eigen kracht en situatie en zinkt me de moed in de schoenen. Dieper en dieper draai ik met een cirkeltje de diepte in. Steeds negatiever en bitterder.

In Afrika leerde  ik een lied.
I am making a journey with Jesus 
He wil never fail me. 
When I walk by sight 
I see the trouble all around me. 
When I walk by faith 
I see the son of God beside me.  
Satan can not be against me 
Nothing can not be against me 
I am making a journey with Jesus.

Ons leven is een reis met Jezus Hij zal mij nooit verlaten of ontbreken. Als ik met mijn ogen kijk dan zie ik de problemen om me heen maar als ik wandel in geloof dan zie ik Jezus overal om me heen. Niets kan mij scheiden van Christus! Waarom vertrouw ik nou niet gewoon en blijf ik kijken naar de omstandigheden ipv Gods beloften. Als wij geënt blijven op wortel van Christus dan zullen we Geestelijke vruchten gaan dragen. Dan zal Christus in ons zichtbaar worden. Liefde, blijdschap, vrede, goedheid en ook trouw....


Ik wil niet langer religieus zijn en regeltjes volgen ik wil de Heere dienen. 


Vruchten die we uit onszelf niet kunnen laten groeien. Mensen kunnen alleen dingen produceren. Producten maken. De mensen die Christus niet kennen kunnen ook liefdevol zijn, blij zijn en vredevol leven maar dit blijven producten die uitgegroeid zijn uit de omstandigheden. Als de omstandigheden veranderen zullen ook deze producten verdwijnen. De vrucht van de Geest is niet gebonden aan omstandigheden maar aan Christus. Dat is een blijvende vrucht ook als de omstandigheden heel erg tegen vallen. God geeft ons de belofte dat Hij ons hart en gedachten zal behoeden behoeden in Christus Jezus met een vrede die alle verstand te boven gaat. Kijk niet naar de omstandigheden, zoek eerst het Koninkrijk van God en Zijn gerechtigheid en niet je eigen gerechtigheid..

Heer leid ons op Uw weg.

Je bent niet alleen. Christus staat naast je. Kijk naar de vogels in het veld. Ze zaaien niet en maaien niet en vullen geen schuren en toch voedt de hemelse Vader ze. Gaan wij ze niet verre te boven. Vertrouw maar gewoon!!! Ook als het tegenvalt.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...