dinsdag 11 december 2018

Appelroomtaart

Dit recept heb ik uit het boek van Tricia Goyer, Van naald tot draad'. Het is één van de recepten die ik heb gemaakt. En met succes want iedereen was het over eens dat hij heerlijk smaakte. Ik heb de taart een beetje aangepast. Zodat je niet teveel suiker en slagroom hoeft te gebruiken. Ik geef een recept waarmee je twee taarten kan maken.
Wat heb je nodig?
-2x Appeltaartmix (Je favoriete mix want sommige goedkope merken smaken nergens naar)
-3 eieren (zie pak) waarvan 1 losgeklopt eitje om de bovenkant van de taart in te smeren.
-Roomboter (zie pak)
-8 a 9 Elstar appels
-Kookpudding roomsmaak
-500 ml melk
-1 Citroen
-Bloem, eetlepel
-50 ml slagroom, scheutje
-Kaneel, 2 theelepels
-2 springvormen van 24 cm doorsnede

Hoe maak je het?

Maak in een beslagkom van de 2 pakken appeltaartmix één deeg en laat deze een uurtje rusten in de koelkast. 

Maak ondertussen de kookpudding klaar en laat deze afkoelen. Schil de appels in kleine blokjes en besprenkel ze met een beetje citroensap en citroenrasp. Voeg de kaneel toe. Doe daarna de afgekoelde pudding bij de appels en voeg er een scheutje slagroom bij. Roer er een eetlepel bloem doorheen. 

Verdeel het deeg in 3 stukken. Bekleed met 2 stukken 2 ingevette springvormen. Doe hierin het appelmengsel en bedek met het overgebleven deeg de taarten. Gebruik een losgeklopt eitje om de bovenkant van de taart in te smeren.

Bak de taarten een uur op 175C in een voorverwarmde oven
Koud serveren. (één voor jezelf en één om weg te geven)
Eet smakelijk.


Nog makkelijker gaat het met een appelschilmachine. Die het klokhuis verwijdert en de appel in schijfjes snijdt.

zondag 2 december 2018

Advent uitzien naar Zijn komst

Want er zal een Twijgje opgroeien uit de afgehouwen stronk van ​Isaï,
en een Loot uit zijn wortels zal vrucht voortbrengen.
Jesaja 11


Hoop: Er zij Licht...
In deze donkere dagen wordt vandaag een kaarsje aangestoken. Het licht dat het donker doet verdwijnen. We denken aan het grootste geschenk dat ooit gegeven is. God zelf die mens werd om ons te bevrijden. Licht schijnt in de duisternis en de duisternis heeft het niet in zijn macht kunnen krijgen. De Gever wordt het Geschenk. We leven toe naar dit grote wonder. Een twijgje groeit aan die dode stam, kwetsbaar en klein. Dat wat dood was, wordt nieuw leven. God verbindt zich met ons mensen en komt onder ons wonen. Hij laat ons niet alleen.

Elk mens is als de kribbe in Gods ogen;
geheel vergankelijk in lout’rend, heilig vuur,
zo leeg, zo vuil en in Zijn hand onbruikbaar,
maar God is wachtend op dat ene uur
waarin wij knielen en Hem need’rig vragen:
“Kom in mij wonen, maak mijn kribbe rein,
zodat ik word waartoe U mij bestemd hebt:
om door Uw leven, levend brood te zijn.”

Laat Christus zo uw hart en dagen vullen,
geef Hem maar alle ruimte die Hij vroeg.
Wees als de kribbe die door God verkoren
de Koningszoon met grote vreugde droeg.

Antje So-Rhebergen “Aan zijn voeten” 

zaterdag 24 november 2018

De taartwinkel van Pinecraft trilogie van Tricia Goyer & Sherry Gore

De taartwinkel van Pinecraft trilogie bestaat uit de boeken 'Met liefde gemaakt', 'Zaadjes van Hoop' en 'Van naald tot draad'. Het gaat over de Amish zusjes Miller die samen met hun ouders naar het zonnige Pinecraft verhuizen. Een hele omschakeling, die voor elk zusje een andere uitwerking heeft.

De taartwinkel van Pinecraft trilogie begint met het boek 'met liefde gemaakt'. Lovina Miller is de oudste dochter uit het Amish gezin. Ze droomt ervan een taartwinkel te beginnen. Niet alleen omdat ze van koken houdt maar om een plaats te creëren waar mensen elkaar kunnen ontmoeten en delen. Ze krijgt hulp van een man die niet al te best bekend staat. Dit boek gaat over onverdiende genade, opofferende liefde en nieuwe kansen.

Het boek 'Zaadjes van Hoop'. Gaat over Hoop Miller die haar identiteit haalt uit haar kennis over planten en bloemen. Ze vind het heerlijk om in alle rust te kunnen werken in haar eigen tuin. Maar als ze verhuizen naar Pinecraft, Florida krijgt ze te maken met een veel warmer klimaat. Ze  moet veel meer moeite doen om iets te laten groeien. Achter de taartwinkel van Lovina kan ze een tuintje beginnen maar zal die tuin dan wel moeten delen. Het boek gaat over je identiteit in God vinden en leren om anderen door Gods ogen te zien.

Het laatste boek is 'Van naald tot draad' in het Engels heet het boek 'Sew with Joy'. Het boek gaat over het zusje Joy Miller. Ze werkt in de stoffenwinkel van haar oude vriendin Elizabeth. Als er Englisher in Pinecraft komen om een film te maken over de Amish, komt ze toevallig met ze in contact en blijkt hen goed te kunnen helpen. Dit tot ergernis van haar verloofde. De beweegredenen om deze Englischer te helpen is uit een bewogen hart en niet uit ijdele motieven. Dit boek gaat over verbroken relaties. Gescheurde relaties kunnen hersteld worden en uit iets ouds kan soms iets moois gemaakt worden. Soms zijn we zo bezig met onze eigen overtuiging dat we vergeten onze naasten lief te hebben.

Geweldig hoe Tricia Goyer die thema's door het boek weeft. Elk boek heeft een andere dochter als hoofdpersoon en een ander thema. Elk hoofdstuk begint met een Amish gezegde en eindigt met een heerlijk Amish recept. Al vele recepten heb ik uitgeprobeerd en ze waren overheerlijk, al moet ik wel zeggen dat de meeste recepten wel echte caloriebommen zijn. Maar de appelroomtaart was de laatste verjaardag een enorm succes. De volgende keer zal ik het iets aangepaste receptje hiervan delen.

maandag 19 november 2018

klagen en verwijten

Wilt u gezond worden? 
De zieke antwoordde Hem: 
Here, ik heb geen mens om mij, 
zodra er beweging komt in het water, 
in het bad te werpen; en terwijl ik onderweg ben, 
daalt een ander vóór mij af. 
Johannes 5:7


Klagen het lijkt wel volksziekte nummer één. Je hoeft de tv maar aan te zetten of je wordt overspoeld door allerlei meningen over allerlei zaken in de maatschappij. Op dit moment is natuurlijk de zwarte piet discussie heel actueel. Voor en tegenstanders laten zich van hun slechtste kant zien. Maar ook over andere zaken in de politiek en maatschappij moet een mening worden gevormd en bevochten worden. We oordelen en wijzen wat af. Het lijkt wel of klagen een deugd is.

Op zich is het soms goed om voor je mening uit te komen, als het maar persoonlijk is en met respect gebeurd. Helaas merk ik dat ook in ons gezin de negativiteit, die er heerst, binnen begint te sijpelen. Ik schrok ervan toen ik op een dag één van onze kinderen een hard oordeel uitsprak. Hoever zijn we gezonken? Moeten we overal een oordeel over geven? Hebben we het dan zo slecht?

Hoe ga je om met die klagende en verwijtende houding en wat geef je mee aan je kinderen? Ik betrap mezelf er ook wel eens op dat ik klaag over zaken waar ik helemaal niets mee te maken heb. Mijn scherpe mening onnadenkend de kamer ingooi. We leren onze kinderen, door ons oordelen, zich beledigd te voelen, alsof je beledigd voelen iets goeds is. Terwijl we onszelf en onze kinderen juist moeten leren om te vergeven en geen verwijten te maken. Om dingen los te laten en onze vijanden lief te hebben.

Hierover sprak ik met mijn man op weg naar de zondagse dienst. We waren het erover eens dat we zouden moeten ophouden met onze veroordelende houding en juist positief moeten spreken. We zouden meer Christus moeten laten zien. We zouden Christus moeten laten regeren in ons spreken en in ons doen en laten.

Het 'toeval' was dat de preek van die ochtend juist daarover ging. Het ging over het verhaal van de verlamde man die al 38 jaar bij het bad van Bethesda lag. Als Jezus hem vraagt of hij gezond wil worden zegt hij geen ja maar begint te veroordelen en te verwijten. Zijn hart is donker en bitter geworden. Hij heeft door deze situatie niet alleen genezing voor zijn benen nodig. Zijn hart moet genezen worden. Hij kan niet meer met liefde en respect naar de ander kijken. Daarom vraagt Jezus ook: Wil je gezond worden? Het is best wel comfortabel om de verantwoordelijkheid bij de ander te leggen.

Hoe zit dat met ons. Zitten wij in een 'uitzichtloze' situatie waardoor we gaan veroordelen en verwijten. Die ander die heeft de schuld. Kunnen we die ander ook zonder oordeel aanzien? Kunnen we verder kijken naar wat een persoon van binnen beweegt? Oei het was alsof God ons persoonlijk op de vingers tikte.
 De vorige keer kwam deze tekst ook zo toevallig op zijn plek. Allebei de stukjes in week 46 geschreven.
"Toevallig" staat mijn stilletijdkalender van Sestra alweer op de tekst van Filippenzen 2:14 Doe alles zonder mopperen. Ja Heer, ik hoor wat u aan ons duidelijk wilt maken! Wilt U ons helpen zodat Christus steeds meer zichtbaar mag worden in ons leven en in ons gezin. Bethesda betekent huis van barmhartigheid. Mag in ons leven de barmhartigheid de boventoon voeren.

Nog wat tips die ik vond op Hour of Power:

1. Vergeef.  (zeg het hardop).Voel het en laat het los
2. Laat respect je standaard instelling zijn Respecteer de waardigheid van de ander.
3. Stop met zwarte humor, sarcasme en cynisme. Zeg positieve dingen
4. Ga uit van het beste.
5. Maak het als eerste goed.

Allemaal nuttige tips maar het belangrijkste vind ik is... bid!!! Want je kan het zelf niet. Je hebt hier Gods inzicht en kracht voor nodig. Hij bewerkt het willen en het werken in ons. Blijf dicht aan Zijn hart.

woensdag 14 november 2018

Christelijke vrijheid


Een christen is in vrijheid heer van alle dingen en niemands onderdaan en een christen is in dienstbaarheid knecht van alle dingen en ieders onderdaan.(Luther)

Een tijdje geleden werd over over deze stellingen van Luther een preek gehouden. Christelijke vrijheid is een schijnbare tegenstelling. Luther haalt hier waarschijnlijk Paulus aan die zegt iets soortgelijks in 1 kor 9:19 Waar het gaat over de christelijke vrijheid: "Want hoewel ik vrij sta tegenover allen, heb ik mij allen dienstbaar gemaakt..." 

We worden bevrijd van zonde oordeel en de dood en ontvangen genade vrijheid en eeuwig leven. Een intieme relatie met onze Hemelse Vader. We komen tot ons doel en zijn werkelijk vrij gemaakt. Vrij van ons ik-gerichte leven. We zijn een nieuwe schepping in Christus.

Opdat wij waarlijk vrij zouden zijn, heeft ​Christus​ ons vrijgemaakt. Houdt dus stand en laat u niet weder een slavenjuk opleggen. We hebben een vrijheid ontvangen die we moeten bewaken door niet meer te proberen om door de wet of werken aan Gods genade te komen. Wat berooft ons van de vrijheid?

De gedachte dat het leven maakbaar is?
Het oordeel van mensen?
Zonde die ik zelf wil dragen terwijl christus jouw zonde droeg?
Slavernij van je eigen verlangens? 

We moeten dit alles uit handen geven en ons toevertrouwen aan God, dat is de werkelijke vrijheid. Het is een vrijheid tot...

Het christus willen worden voor de ander. Van binnenuit willen wat Christus wil. Hij, die het willen als het werken in ons werkt. Het is niet mijn geloof maar Gods werk die mij werkelijk vrij maakt tot. Maar voor velen blijft het geloof een religie van goede werken. Maar pas op voor de vasthoudendheid aan je eigen overtuiging. Het is gemakkelijker om een fanaticus te zijn die vasthoudt aan zijn overtuiging dan een gelovige ziel, die vertrouwt op zijn Hemelse Vader.


zondag 21 oktober 2018

Pubermanieren

 De Here zal voor u strijden, en gij zult stil zijn. Exodus 14:14

Des te ouder de kinderen worden des te moeilijker wordt het om iets van het geloof mee te geven. Van jongs af aan hebben we samen over het geloof boeken gelezen, liedjes gezongen en gebeden maar nu in de pubertijd moeten ze van dit soort dingen niet veel meer hebben. Vooral zingen is taboe. De hele stapel christelijke cdtjes mocht ik na het opruimen van hun kamers meenemen en ligt nu beneden in een hoekje te verstoffen. De tieners krijgen een eigen smaak en voorkeur en het liefst niet die van hun ouders. Ze trekken op met leeftijdsgenoten. De wereld, gaat mede door social media, steeds meer voor ze open. Ze begeven zich op wegen waar we ze als ouders liever niet zien gaan. Maar ook zij moeten hun eigen fouten maken. Je opvoedende rol blijft natuurlijk maar krijgt steeds minder invloed doordat het overstemd wordt door alle geluiden van deze wereld.

Toch is het geloof niet verdwenen. Het krijgt een andere vorm. De kinderlijke manier veranderd in een pubermanier.  Bidden is iets wat ik nog wel voor de jongens mag doen. Al krijg ik soms het gevoel dat ze denken dat het een soort toverspreuken zijn om een leuke/succesvolle dag af te dwingen. Ik probeer dan ook tijdens het bidden om zoveel de aandacht te richten op Gods liefde en werk door ons heen en dat zijn vrede er mag zijn onder alle omstandigheden. En in de auto mogen de cd's van van Martijn Buwalda, Trinity, Christiaan Verwoerd en Hanne de Vries is nog worden gedraaid.

Aan tafel lezen we nu de Bijbel in straattaal. Ja, die bestaat echt. Mijn jongste zoon mocht mij helpen in de evangelische Boektiek  en zag daar deze Straatbijbel liggen. Het leek hem wel leuk om deze Bijbel aan tafel te gaan lezen. Het boek heet: 'Genesis, hoe die torrie begon' van Daniël Wolf. Ook al hebben mijn tieners niet zoveel met straattaal, toch spreekt die Bijbel ze wel heel erg aan. Niet alleen het verhaal maar ook de uitleg maakt dat de Bijbel heel dichtbij komt. Ik vond de Straattaal Bijbel in het begin een beetje oneerbiedig maar nu ik heb gemerkt met hoeveel liefde en aandacht het is gemaakt heb ik er steeds meer bewondering voor. Echt een aanrader




















Het is een uitdaging om steeds weer nieuwe manieren te vinden die pubers aan zal spreken. Maar het belangrijkste van alles is dat we het geloof voor blijven leven. Laten zien hoe echt en belangrijk het geloof voor ons is. De pubers leren bidden, zingen en Bijbel lezen is belangrijk maar kan niet afgedwongen worden. Het moet een verlangen worden, niet meer van buitenaf maar van binnenuit. Dus naast het voorleven is bidden vóór je tiener het allerbelangrijkste. Het is niet ons werk maar Gods werk. Alleen Zijn Geest kan een mens overtuigen.

En boven alles merk ik dat God de jongens niet loslaat en soms door kleine knipoogjes laat zien dat Hij met ze bezig is. Als bijvoorbeeld een preek of verhaal 'toevallig' over iets gaat waar ze zich net mee bezig houden. Deze knipoogjes geven me rust zodat ik me meer kan ontspannen. De kinderen worden ouder en gaan op een andere manier om met het geloof. Het kinderlijke verdwijnt en het is een uitdaging om het op een manier te brengen die pubers aanspreekt. Eens zullen ze ook deze periode weer achter zich laten. En ook al begeven zich soms op verkeerde wegen, God laat ze niet los. Zij zijn veilig in Zijn Vaderhand. Dus als tip voor mezelf en jou: bid, ontspan en vertrouw.

Net toen ik deze blog af had kwam ik het lied van Christiaan Verwoerd tegen. Klaar met geloven. Prachtig hoe hij verwoord waar de pubers mee bezig zijn. Geloven een moeten? of veranderd het naar een verlangen.

woensdag 10 oktober 2018

Als ik mijn ogen sluit van Elizabeth Musser



‘Laat u niet overwinnen door het kwade, maar overwin het kwade door het goede.’          (Romeinen 12:21)


Als je, je ogen sluit en naar binnen kijkt, wat zie je dan? Zie je alleen de donkere schaduwen of zie je Gods licht schijnen over je leven. Aanvaard je, dat je aanvaard bent en kan je ook jezelf genadig zijn? Deze vragen lopen als een rode draad door het nieuwste boek van Elizabeth Musser.

‘Als ik mijn ogen sluit’ is een meeslepend en spannend verhaal over mensen, die door hun keuzes hun leven proberen te sturen. Ieder handelt naar zijn eigen recht en reden, waardoor ze beslissingen maken, die hun levens ingrijpend veranderen. Toch kan een verkeerde keuze ten goede keren en kan God zijn genade, door mensen heen, tonen aan een gebroken wereld.

Vaak ontdekken mensen pas aan het eind van hun krachten hoe ze het stuur van hun leven werkelijk kunnen overgeven.


Henry wil zijn zoon Jase redden door op dubieuze manieren aan geld te komen, hierbij raakt hij verweven met het leven van de schrijfster Josephine. Zij inspireert hem om hoop te vinden. Josephine zelf kan Gods liefde en genade niet eigen maken door de duisternis, die haar geluk en succes steeds weer overschaduwt. Door haar fans wordt ze op handen gedragen maar negatieve gedachten blijven haar kwellen. Haar dochter Paige probeert ondertussen de duistere geheimen te ontraffelen, die haar vader verborgen probeert te houden.

‘Als ik mijn ogen sluit’ is een roman met verrassende wendingen. Het verhaal volgt drie levenslijnen en belicht daarmee drie kanten van het verhaal. Ook wisselt het verhaal steeds tussen het heden en het verleden, waardoor je de personen en hun motieven steeds beter gaat begrijpen. Ondanks de wisselingen is het boek makkelijk te volgen en leest het verhaal als een spannende detective met een mooie boodschap over genade, vergeving en overgave. Ik heb genoten van het eerlijke verhaal waarbij weer eens duidelijk wordt dat je de ander niet te snel moet veroordelen.

Elizabeth Musser is naast romanschrijfster ook  samen met haar man pastoraal begeleider van zendingswerkers in Europa. Een druk en hectisch leven. Ze is erg open over haar eigen worstelingen. Ook in dit boek zit haar eigen verhaal verweven. Ze schuwt het niet om over moeilijke thema’s te schrijven en noemt haar boeken ‘entertainment met een ziel. ’ Musser schreef al vele succesvolle romans, waaronder 'Aan de andere kant van de bergen' en 'Dichterbij dan je denkt'. Samen met haar man Paul woont ze in Lyon in Zuid-Frankrijk.


zondag 7 oktober 2018

7 jaar

‘Mijn duif in de rotskloof, verscholen in de bergwand, laat mij je gezicht zien, laat mij luisteren naar je stem, want je stem is zo lieflijk, je gezicht zo bekoorlijk. ‘ – Hooglied 2:14

Op 3 oktober 2011 was de dag van mijn eerste blogje. Nu 7 jaar later weet ik nog regelmatig berichtjes te plaatsen. Meestal schrijf ik een berichtje als ik iets beleefd heb of iets wil onthouden. Een plek vol ontdekkingen en mooie herinneringen. Zowel hele eenvoudige dagelijkse dingen zoals persoonlijke herinneringen, lekkere recepten of mooie boeken maar ook meer diepere dingen zoals ontdekkingen die ik vind in de Bijbel, preek of een 'geestelijke' ervaring. In de eerste plaats schrijf ik vooral voor mezelf (om dingen niet te vergeten) en daarnaast voor iedereen die het interessant of leuk vindt om te lezen. Voor dit 7 jarig jubileum een verhaal over relaties en de moed om kwetsbaar te zijn.. De moed om uit de schuilplaats te komen waar liefde vertrapt kan worden...of tot bloei komt.
Copyright Daniël

'Dus je houd van mij?' (een verhaal)
Al een heel weekend hadden ze samen doorgebracht. Ze hadden elkaar ontmoet in de kerk. Hij was drummer en zij zong samen met zijn zus in het aanbiddingsteam van de kerk. Nu waren nu samen het weekend weggeweest met de jeugdgroep. Als leiding hadden ze de handen vol gehad om de tieners mee te krijgen naar alle georganiseerde activiteiten van het jeugdkamp. Toch hadden ze even tijd gehad om samen een ijsje te halen in het nabijgelegen stadje. Ze hadden gepraat over de toekomst en daar lopend door het park had Jeroen ook hele persoonlijke vragen gesteld. Ze durfde het eigenlijk niet te hopen. Zou hij werkelijk een relatie met haar willen hebben? Hij was veel ouder en had een ruig leven achter de rug. Ze was de 30 al gepasseerd en had nog nooit een serieuze relatie gehad. Altijd als iemand te dicht bij kwam verbrak ze de relatie. Eigenlijk had ze zich er al bij neergelegd dat ze alleenstaand zou blijven. Maar Jeroen was anders. Hij drong zichzelf niet op en deed zich niet anders voor dan hij was. Ze was bang teveel te hopen. Bang om deze fijne vriendschap stuk te maken.

Na het weekend hadden ze afgesproken om samen door te rijden naar het kasteel van zijn oom. Een kleine minivakantie om bij te komen van alle drukte. Nu waren ze er bijna. Ze hadden onderweg gepraat over van alles en nog wat. Ze was moe van het weekend. en van de spanning en dan ineens zijn vraag: 'Hoe moet ik je zomenteen voorstellen aan mijn oom?' Hij keek haar plagend aan. Ze voelde dat haar wangen begonnen te gloeien. Nu moest ze kleur bekennen. Zou hij haar echt zien, als meer dan een vriendin? Nu moest het hoge woord er uit. Maar ze durfde niet en in plaats van een antwoord stelde ze een vraag: 'Dus je houdt van mij?' Nu moest hij wel eerlijk zijn... 'Ja, al een hele lange tijd.' Maar ik wil je niet kwijt als vriendin.' Verdere uitleg was niet meer mogelijk want ze reden de oprit van het kasteel al op en zijn oom kwam hen al lachend tegemoet lopen. Twee grote rottweilers aan zijn zijde. Op zijn hoofd een grote hoed en zijn haren in een lange staart. Een markante verschijning met zachte vriendelijk ogen. Dezelfde vriendelijke ogen als Jeroen. Ze liet zich hartelijk begroeten door een stevige omarming. Ze stelde zich voor als Sara, vriendin van Jeroen. 'In de zin van geliefde' vroeg oom Herder en keek Jeroen verrast en vol blijdschap aan. Ze knikten lachend naar elkaar. 'Jullie hebben allebei een goede keus gemaakt, ja, ja, als je samen Gods weg gaat maak je grote dingen mee.' Onder de koffie vertelde oom Herder over de tijd dat Jeroen in een moeilijke tijd onderdak bij hem had gezocht en Jeroen hem had geholpen met de verbouwing van het kasteel. In die tijd had Jeroen gekozen om zijn leven om te gooien en helemaal voor God te gaan leven. Zijn vriendin had hem om die reden verlaten en hij was daarna alles kwijtgeraakt.

Later die avond toen ze alleen waren vertelde Jeroen hoe bijzonder zijn eigen ouders hun relatie waren begonnen. Het was begonnen met de vraag van zijn vader aan zijn moeder of ze ook in God geloofde. Voor zij beiden hun relatie met elkaar waren begonnen waren ze eerst samen gaan bidden. Deze traditie wilde Jeroen nieuw leven in blazen. De relaties die Jeroen hiervoor had gehad, had hij God er nooit bij betrokken. Samen gingen ze bidden of God deze relatie wilde zegenen. Het was een bijzonder moment. Sara had nooit mensen lang om haar heen kunnen verdragen maar bij Jeroen kon ze voor het eerst echt zichzelf zijn, zich ontspannen en God was erbij. Samen wandelden ze door de bloeiende kersengaard en bleven tot in de late uurtjes in de tuin zitten praten. De week vloog om. Nooit zou ze het begin van haar relatie met Jeroen vergeten. Nu al 7 jaar geleden.
'Dus je houdt van mij?'


dinsdag 4 september 2018

tuinperikelen en stekeligheden


Ik mag graag experimenteren met met groente en fruit. Niet alleen tijdens het koken maar ook het zaaien en planten en oogsten daarvan. Dit jaar heb ik stukjes van het gazon ingepikt om er een tuintje van te maken. En ondanks de droogte doen de groenten het goed.
Ik had al een rijke oogst van courgette en stekelige komkommer maar ook de aardappels, paksoi, spitskool, boerenkool, knolselderij en bietjes groeien gestaag. Ook uien heb ik al kunnen oogsten. Als het loof verwelkt is, is het tijd om de uitjes uit de grond te halen en ze in de zon te laten drogen. Het loof heb ik aan de uitjes gelaten en gevlochten zodat ik de uitjes kon ophangen.




















De courgettes blijven maar vrucht geven. Tot nu toe heb ik alle courgettes kunnen verwerken in stoofschotels en wokgerechten. Ze moeten gewoon niet te groot worden.

Inmiddels komen de courgettes wel de neus uit en klagen de jongens dat er alweer courgette in het eten zit. De volgende courgettes zal ik maar in gaan vriezen of weggeven.

Alleen als een courgette zich voor mij verstopt dan kan hij héél groot worden. Van deze 'vergeten groente' kan je heerlijke soep maken:

De courgette met een uitje fruiten en als de courgette zacht is pureren. Ondertussen een stukje kip met spekblokjes bakken en toevoegen. Een beetje water toevoegen en aan de kook brengen. Nu alleen nog wat soepgroenten en soepkruiden en klaar is de soep.

De komkommers die niet worden opgesnoept door de jongens zet ik in het zuur. Het zijn komkommers met stekels maar wel heel lekker zoet.

De pompoenen waren dit jaar teleurstellend, 6 planten en maar 1 kleine pompoen. Ook de bonen en de  kapucijners deden het slecht. Er kwam een schimmel en en dat is zo jammer van al het werk. Ook heb ik een net moeten spannen over de kolen want die kregen te maken met een rupsexplosie.
En we hadden nog meer ongedierte:
Stelletje hoornaars
We kregen geen vogeltjes in ons vogelhuisje maar een nestje hoornaars. Het ging maanden goed. Ze waren niet agressief en je kon er zo voor langs lopen, totdat één van die hoornaars toch besloot om te steken. Eén van die grote wespen besloot mij luid zoemend te achtervolgen. Ik probeerde zo rustig mogelijk weg te lopen maar toch viel hij ineens aan en stak me in m'n hoofd. De steek viel mee niet veel erger dan een bijensteek maar even later begon het steeds meer pijn te doen. Vijf uur lang het gevoel alsof je met een open wond op je hoofd loopt. Ik was altijd al benieuwd hoeveel pijn zo'n steek zou doen en nu weet ik het dus, maar omdat ik dit liever niet nog een keer meemaak of één van de andere gezinsleden of bezoekers toewens hebben we daarna het nest toch maar geruimd. Mijn man heeft het vogelhuisje dicht gemaakt en verzopen. Het blijkt dat hoornaars niet in Nederland thuishoren en dat ze ook bijen eten dus dat was nog een reden om ze weg te halen.

Ook hebben we veel last van wespen. Ze eten alle druiven op. Maar ik heb een geweldige manier gevonden om er van af te komen. Het enige wat je nodig hebt is een emmer water, afwasmiddel, vlees en een plank. Onder de plank bevestig je een stukje vlees in het midden, zodat de wespen echt onder de plank moeten. De wespen gaan onder de plank, die op de emmer water ligt en als ze weer weg willen vliegen vallen ze in het water. De emmer stond nog maar net als de eerste wesp in de emmer vloog. In een uurtje tijd waren er 30 wespen gevangen en nu een paar dagen later al meer dan honderd. Waarschijnlijk omdat vlak bij de emmer ook een nest zit.


Hier de link met een beschrijving hoe je de val maakt.

zaterdag 1 september 2018

Jezus kopiëren of laten regeren?

"Want Hij weet, wat maaksel wij zijn, gedachtig, dat wij stof zijn."
Psalm 103:14


Ken je dat? Dat je het gevoel hebt dat God iets van je vraagt? Dat je tijdens het bidden heel sterk aan iemand moet denken en daarvoor gaat bidden? Dat je het gevoel hebt iemand een kaartje te moeten sturen? Als je dat gevoel hebt, denk dan niet te lang na, maar doe het!

Een paar weken terug vertelde mijn nicht dat haar iets bijzonders was overkomen. Ze vertelde dat ze in een tuincentrum een vrouw zag en steeds een stem in haar hart kreeg, dat ze voor deze vrouw een bloemetje moest kopen. Wat rare gedachte dacht ze, "maar Heer, als U het van me vraagt dan doe ik het." Bij de kassa rekende ze een mooi bloemetje af en gaf het aan de vrouw met de mededeling dat ze het idee had dat God haar dit bloemetje wilde geven.

Gister kreeg ik het verhaal van de andere kant te horen. Mijn vriendin vertelde me dat een kennis van haar in het tuincentrum zomaar van een vrouw een bloemetje had gekregen. Deze wildvreemde vrouw had gezegd dat God dit van haar had gevraagd en dat het niet uitmaakte wie ze was of naar welke kerk ze ging. Het bloemetje was voor haar van haar Hemels Vader.

Die kennis werd diezelfde week nog ziek. Ze kreeg een ontsteking. Het ging van kwaad tot erger. Lichamelijke kwaal volgde op lichamelijke kwaal en het werd zo ernstig dat ze uiteindelijk, twee weken later, overleed. Maar door dit bloemetje van haar Hemelse Vader mocht ze ervaren dat God haar zag en met haar was. De kwalen die haar overkwamen en haar lichaam naar de dood leiden, waren geen straf van God. Hij was erbij en had haar een teken gegeven dat Hij haar zó lief had en dicht nabij was. Wat een liefdevolle zorg...Hij weet wat we nodig hebben. Bijzonder hoe God door ons heen kan en wil werken. Hij is de Levende God die in diepe verbondenheid met ons wil leven. 

Veel preken in de kerk gaan over gedragsverandering. Liefdevol zijn, vergeven, goed doen, oog voor elkaar hebben etc etc.WWJD. Doen wat Jezus deed.  In Zijn voetsporen gaan. Navolgers van Jezus worden.
God wil in ons werken
Maar kunnen wij dat wel? Ik denk het niet en ik denk ook niet dat God dat van ons vraagt. Hij vraagt geen goede werken van ons althans niet in de eerste plaats. Wij kunnen Jezus helemaal niet volgen of doen wat Jezus deed! Niet uit eigen kracht. Wij zijn geen CopyChrist. 
Jezus zegt: "Zoek eerst het Koninkrijk van God." Leef in Mijn dichte nabijheid. Jezus moet plaats krijgen in je hart. Als Heer regeren. Niet in eigen kracht Jezus volgen maar luisteren naar Zijn stem. Niet WWJD What Would Jesus Do maar HWWU. Heer, Wat Wilt U? Niet Jezus kopiëren maar Jezus laten regeren! 

Psalm 103 
Looft de Here om zijn genade
Van David.

Loof de Here, mijn ziel,
en al wat in mij is, zijn heilige naam;
loof de Here, mijn ziel,
en vergeet niet een van zijn weldaden;
die al uw ongerechtigheden vergeeft,
die al uw krankheden geneest,
die uw leven verlost van de groeve,
die u kroont met goedertierenheid en barmhartigheid,
die uw ziel verzadigt met het goede,
zodat uw jeugd zich vernieuwt als die van een arend.

De Here doet gerechtigheid
en recht aan alle verdrukten.
Hij maakte Mozes zijn wegen bekend,
de kinderen Israëls zijn daden.
Barmhartig en genadig is de Here,
lankmoedig en rijk aan goedertierenheid;
niet altoos blijft Hij twisten,
niet eeuwig zal Hij toornen;
Hij doet ons niet naar onze zonden
en vergeldt ons niet naar onze ongerechtigheden;
maar zo hoog de hemel is boven de aarde,
zo machtig is zijn goedertierenheid over wie Hem vrezen.
Zover het oosten is van het westen,
zover doet Hij onze overtredingen van ons;

gelijk zich een vader ontfermt over zijn kinderen,
ontfermt Zich de Here over wie Hem vrezen.
Want Hij weet, wat maaksel wij zijn,
gedachtig, dat wij stof zijn.
De sterveling – zijn dagen zijn als het gras,
als een bloem des velds, zo bloeit hij;
wanneer de wind daarover is gegaan, is zij niet meer,
en haar plaats kent haar niet meer.
Maar de goedertierenheid des Heren is van eeuwigheid
tot eeuwigheid over wie Hem vrezen,
en zijn gerechtigheid over kindskinderen,
over hen die zijn verbond onderhouden,
en aan zijn bevelen denken om die te doen.

De Here heeft zijn troon in de hemel gevestigd,
zijn koningschap heerst over alles.
Looft de Here, gij zijn engelen,
gij krachtige helden die zijn woord volvoert,
luisterend naar de klank van zijn woord.
Looft de Here, al zijn heerscharen,
gij zijn dienaren, die zijn wil volbrengt.
Looft de Here, al zijn werken,
aan alle plaatsen zijner heerschappij.
Loof de Here, mijn ziel.

zondag 12 augustus 2018

vakantie...plannen


In het ​hart​ van de mens zijn veel plannen,
maar de raad van de HEERE, die houdt stand.
Spreuken 19:21

Zomaar even tussendoor. Een persoonlijk blogje midden in de vakantie. Dit jaar geen grote vakantieplannen maar lekker vakantie in eigen tuin. Eigenlijk hadden we wel degelijk hele grote plannen maar.... de één wilde naar een grote stad in Zuid-Europa en de ander wilde de natuur ontdekken in het Noord-Europa, naar IJsland of Noorwegen ofzo. Grrr, tot één van de kinderen zei dat we het geld van de vliegvakantie ook konden gebruiken om een boot te kopen. Dan zouden we er ook nog eens langer plezier van kunnen hebben. En omdat ons dat allemaal een goed idee leek zijn we nu een boot en heel wat leuke vaartochtjes rijker. Vooral met dit mooie hete weer was het echt een superidee.

We zijn nog wel even drie dagen naar Duitsland geweest om te klussen. Het nieuwe dak was kapot gegaan tijdens een hevig noodweer. Gelukkig viel de schade mee en mochten we het dat repareren met materiaal van de buren. Toch waren ook deze drie dagen fijn. We hebben vooral gezwommen en nieuwe zwembaden en zwemplassen ontdekt. Vanwege het hete weer hebben we met tentjes in de tuin geslapen.

Thuis vakantie vieren is eigenlijk best wel fijn. Lekker bezig in de tuin en je komt eens toe waar je anders niet aan toe komt. Ook hier hebben we een tent in de tuin gezet en we zeggen vaak tegen elkaar dat het hier toch ook heel mooi is. Je hebt door de drukte vaak zelf geen tijd om van je eigen omgeving te genieten. Vooral nu het in heel Europa zo ontzettend warm is. Hier weten we de weg en kunnen we zo even wat leuks tussendoor plannen. Zo heb ik jam gemaakt van duindoorn, die ik vond tijdens een vaartochtje op het lauwersmeer. Hmmm.

Familie van ons heeft te maken gehad met bosbranden in Portugal en een klasgenoot van mijn zoon is geëvacueerd van een overstroomde camping in Zuid-Frankrijk. Misschien maar goed dat we geen vakantie ver weg hebben gezocht. Het is maar hoe je het bekijkt:


Geloof is vertrouwen in wat het oog niet ziet …

Ogen zien de briesende leeuw.    Geloof ziet de engel die bij Daniël was.
Ogen zien stormen.                      Geloof ziet de regenboog uit de tijd van Noach.
Ogen zien reuzen.                        Geloof ziet het beloofde land.
Je ogen zien al je fouten.             Je geloof ziet je Redder.
Je ogen zien je schuld.                Je geloof ziet Zijn bloed.
Je ogen zien het graf.                  Je geloof ziet een stad waarvan God de Bouwmeester is.

Je ogen kijken in de spiegel en zien een zondaar, een mislukkeling, iemand die zijn beloften niet nakomt. Maar door het geloof zie je jezelf in de spiegel als de verloren zoon, gekleed met een prachtige mantel, met de ring van genade om je vinger en de kus van je Vader op je voorhoofd.
(bron: Onbekend, gehoord tijdens een zondagse dienst)


maandag 16 juli 2018

De Liefde zoekt zichzelf niet.

"Overal waar je liefde vindt, vind je zelfverloochening."

Weer een mooie quote, die zo waar is. Ik vond hem in het boekje van Elizabeth George, 'Overdenkingen voor een vrouw naar God hart'. Deze tekst heeft wel een beetje overeenkomt met de quote uit de vorige blog. 'Waar eigenbelang afstand neemt, neemt echte belangstelling toe'. Beiden hebben ze te maken met de vraag waar je liefde naar uit gaat. Is de liefde op zichzelf of gericht naar de ander? 

In 1 Kor 13 staat een opsomming van de Liefde. De ware Liefde. De Liefde van God. En de middelste zin uit die opsomming springt er voor mij uit. De Liefde zoekt zichzelf niet. 

Eigenlijk is de quote die hierboven staat heel erg Bijbels. 
De liefde is geen 'zelfzoeker'. De ware liefde is altijd naar buiten gericht. Gericht op de ander. Het beste voorbeeld is de liefde van een ouder voor zijn kind. Je zoekt als ouder het geluk voor je kind. Toch kan die liefde een afgod worden, want hoever ga je in het gelukzoeken? De liefde kan verstikkend worden. Daarom moet de liefde niet alleen op de ander gericht worden maar ook gericht zijn op het belang van die ander. En dat betekent dat je, je kind ook wel eens moet teleurstellen omdat je weet wat goed en slecht is. Zo is dat ook in onze relatie met God. God is goed, maar Hij stelt ons wel eens teleur. Maar ook al begrijp je Hem soms niet je mag op Zijn hart voor jou vertrouwen. Hij zoekt het beste voor ons en heeft het beste aan ons gegeven. 
Onderstaand gedicht kreeg ik vanochtend via Whatapp en ik past er wel heel goed bij:

"Oh wat een Machtige God heb ik

Ik vroeg GOD mijn gewoonte af te nemen. 
GOD zei: Nee. Het is niet aan mij om het weg te nemen, maar voor jou om het op te geven.

Ik vroeg GOD me geduld te geven
GOD zei: Nee. Geduld is een bijproduct van moeilijkheden; het wordt niet gegeven, het wordt geleerd.
Ik vroeg GOD me blijdschap te geven
GOD zei: Nee. Ik geef je zegeningen; blijdschap is aan jou.

Ik vroeg GOD  om me pijn te besparen
GOD zei: Nee. Lijden onthecht je van wereldlijke zorgen en brengt je dichter bij Mij.

Ik vroeg GOD mijn ziel te laten groeien.
GOD zei: Nee. Je moet zelf groeien. Ik zal je snoeien om je vruchtvol te laten zijn.

Ik vroeg GOD  om alle dingen zodat ik van het leven zou kunnen genieten. 
GOD zei: Nee. Ik zal je leven geven, zodat je van alle dingen kunt genieten.

Ik vroeg GOD om me te helpen anderen LIEF TE HEBBEN, zoals Hij mij liefheeft. 
GOD zei: Ahhhh, eindelijk snap je het."

Mag God ons vullen met Zijn liefde. Dat we mogen overstromen en stromen van levend water, dat uit ons binnenste mag vloeien. 





donderdag 21 juni 2018

eigenbelang of belangstelling

"Ik ben met ​Christus​ gekruisigd; en niet meer ik leef, maar ​Christus​ leeft in mij; en voor zover ik nu in het vlees leef, leef ik door het geloof in de ​Zoon van God, Die mij heeft liefgehad en Zichzelf voor mij heeft overgegeven." (Galaten 2:20)

Als eigenbelang afstand neemt kan echte belangstelling dichterbij komen. 


Niet meer voor onszelf leven maar voor God.
Bevrijd staat nu niet meer het 'ik' in het middelpunt van mijn leven maar Christus.

Toen ik nog geen christen was hield ik me bezig met allerlei theorieën over het goddelijke. Ik was altijd al filosofisch ingesteld en stelde als kind al vragen over de zin van het leven. Voor mezelf had ik zelf een soort geloof samengesteld uit allerlei geloven.

Ik geloofde in reïncarnatie dat wij als mens door verschillende levens steeds meer geestelijk ontwikkelen tot we uiteindelijk opgaan in het goddelijke. God was voor mij een soort zuivere energie. Het aardse was onvolmaakt en ik moest proberen los te komen van alles wat mij bond.

Ook toen probeerde ik mijn 'ik' te laten sterven door meditatie en door me te verdiepen in allerlei 'wijsheden' en ontwikkelen van geestelijke 'gaven' (helderziendheid door pendelen en tarot, telepathie, uittredingen, aurahealing en op zoek naar geestelijke gidsen) om zo los te komen van het aardse en steeds meer goddelijk te worden. Zonder het door te hebben was ik op deze manier juist super egoïstisch en trots bezig met een soort verafgoding van het 'ik'. Worden als God...waar had ik dat eerder gehoord...

'Toen zei de slang tegen de vrouw: U zult zeker niet sterven. Maar God weet dat, op de dag dat u daarvan eet, uw ogen geopend zullen worden en dat u als God zult zijn, goed en kwaad kennend.'

Ik was bezig mijn 'ik' steeds meer ontwikkelen om op te kunnen gaan in het zuivere, goddelijke. (een boeddhistische denkwijze). Tot ik erachter kwam dat we onszelf niet kunnen verlossen of goddelijk maken. We blijven altijd slaaf van ons egoïstische ik.

Het is net zo dom als het grappige verhaal van Baron Munchausen, die niet gered wilde worden uit het moeras, want hij zou zichzelf redden door zich aan de haren uit het moeras trekken...Dat lukt dus niet.

'Want allen hebben gezondigd en missen de heerlijkheid van God, en worden om niet gerechtvaardigd door Zijn ​genade, door de verlossing in ​Christus​ ​Jezus...Waar is dan de roem? Hij is uitgesloten. Door welke wet? Van de werken? Nee, maar door de wet van het geloof.' (Romeinen 3:23)

Als Christus ons redt, dan kunnen we onszelf niet meer op de borst kloppen en zeggen kijk eens hoe goddelijk ik mezelf heb gemaakt. In Christus worden we werkelijk bevrijd van het ik-gerichte leven om te leven voor Hem. Zonder eigen belang, want ik hoef niet meer door goede werken in een goed blaadje bij God te komen. Ik ben gered! Als ik goede werken doe dan is het alleen maar uit dankbaarheid om wat God voor mij heeft gedaan en uit gehoorzaamheid aan het nieuwe leven in mij. 

Bevrijd van eigenbelang kunnen we bevrijd in het leven staan. 

God is geen onpersoonlijke energie is. God is in Christus Jezus mens geworden en is voor de mens gestorven om ons uit het ik gerichte moeras te trekken.




donderdag 31 mei 2018

Positief denken.

 'Wees niet bezorgd...' 


Zorgeloosheid, het verlangen naar een zorgeloos leven. Zorgeloos. Een woord dat rust en vrede ademt en een tikje roekeloos klinkt. Je zorgen maken is inderdaad niet goed. 'Weest in geen ding bezorgd.'  Maar is dat hetzelfde als zorgeloos zijn? Is het antwoord dan gewoon; niet meer aan de zorgen denken? Vooral maar positief blijven denken en het goede stroomt jou kant uit? Dat lijkt wel toverij.

Zorgeloosheid gaat volgens mij een stap te ver. Met zorgeloosheid sluit je, je helemaal af voor 'negatieve' gebeurtenissen, je denkt alleen maar aan de goede momenten en kijkt niet meer verder dan je neus lang is. Je zet je verstand op nul. Het maakt dat je niet meer nadenkt en onverschillig kan worden.

De Bijbel zegt dat we niet bezorgd moeten zijn. Het zegt niet dat ons niets ergs kan overkomen en flierefluitend door het leven kunnen gaan. Juist lijden is onderdeel van het christen zijn! Maar je hoeft er niet bang voor te zijn, want niets kan ons scheiden van de liefde van God. De Almachtige houd jou liefdevol in Zijn armen en heeft het goede met je voor en heeft een goed plan met zijn schepping. Vertrouw op God en op Zijn beloften. Hij is nabij altijd.

Niet jouw zorgeloosheid maar Gods Liefde drijft angst uit.

De liefde laat geen ruimte voor angst; volmaakte liefde sluit angst uit, want angst veronderstelt straf. In iemand die angst kent, is de liefde geen werkelijkheid geworden. (Joh 4:18)

donderdag 17 mei 2018

God der wrake

"Zoals het onkruid bijeengebonden wordt en in het vuur verbrand, zo zal het gaan bij de voltooiing van deze wereld: de ​Mensenzoon​ zal zijn ​engelen​ eropuit sturen, en ze zullen uit zijn koninkrijk allen die anderen ten val hebben gebracht en de wetten hebben ​verkracht​ bijeenbrengen en hen in de vuuroven werpen; daar zullen ze jammeren en knarsetanden. Dan zullen de rechtvaardigen in het koninkrijk van hun Vader stralen als de zon. Laat wie oren heeft goed luisteren!" (Matteüs 13:40)

Elke dag lezen we na het eten een stukje uit de Bijbel. Dit keer waren we toe aan het bovenstaande gedeelte. Onze puberzoon, die het voorlas vond dit 'Heftige shit, Isis is er niks bij'. En voor ik iets kon uitleggen was hij al van tafel gespurt. Doodsbang om ook nog langer aan tafel te moeten zitten om mijn preek aan te horen. Doei en hij rende naar boven.

God die slechte mensen in een vurige oven laat werpen. Als je dit zo plompverloren leest dan is dit inderdaad heel heftig. Maar het feit is dat we allemaal deze straf verdienen. Wij kunnen niet in Gods heiligheid bestaan Als God had gedaan naar onze daden, dan hadden we al lang niet meer geleefd. Want we hebben allemaal gezondigd en missen Gods heerlijkheid staat er in Romeinen 3:23.  Het gaat het er juist om dat de zonde heel serieus genomen moet worden. Het loon van de zonde is de dood. Jezus weet wat de mensen te wachten staat als ze zich niet bekeren. Juist dát is de reden van Zijn komst. Hij wil juist de mensen redden van deze hopeloze toekomst. Hijzelf ondergaat zelf dit lijden om ons hiervan te verlossen. In Ezechiël 33 zegt God:...de dood van een slecht mens geeft me geen vreugde, ik wil dat hij een andere weg inslaat en in leven blijft. Kom toch terug van de heilloze weg die jullie zijn ingeslagen, keer om, want waarom zouden jullie sterven,...


God heeft er alles voor over gehad om ons te redden. Maar wat mensen vaak bij blijft is het beeld dat God een wraakzuchtige dictator is, die mensen opruimt die niet naar hem luisteren. 'Kijk maar uit...God straft gelijk.' Mensen die geloven dat je wel heel goed moet leven voordat God je wil aannemen. Ze redeneren dat ze dat toch niet gaat lukken om al die wetten en eisen te voldoen en schuiven God weg uit hun leven. Ze komen toch niet in de hemel want Gods eisen zijn toch veel te hoog. God zal wel niet bestaan want:  'Als God bestaat dan had hij me allang met de bliksem getroffen...' Nog steeds is in deze wereld het evangelie, het goede nieuws, niet doorgedrongen...

Hij heeft alleen maar geduld met u, omdat hij wil dat iedereen tot inkeer komt en niemand verloren gaat. 2 Pet 3:9  God, onze redder, die wil dat alle mensen worden gered en de waarheid leren kennen. 1Tim 2:3


Aan ons de taak om steeds maar weer Gods blijde boodschap de wereld in te sturen. God gaat voor jou als het ware door het vuur...Je kan jezelf niet redden of tot God komen, dat is de reden dat God zelf naar jou toekwam. Hij wil je juist redden!!! Het is niet jouw prestatie maar Gods volbrachte werk aan het kruis.En die redding kan je niet zelf verdienen. Er valt niks te verdienen. Het is genade. Dat is pas echt heftig.  

woensdag 9 mei 2018

Meivakantie


De deur gaat luid krakend open alsof het protesteert dat de rust wordt verbroken. Er dwarrelen wat blaadjes en stof over de donkerbruine houten vloer. De tassen zet ze in de gang. Het is nog maar maart en toch begint het nu al warm te worden. Ze zet de ramen open om de voorjaarslucht de kans te geven alle kamers te vullen. Heerlijk om weer 'thuis' te zijn Lees verder...






Voor de schrijf & win actie van Puurvandaag had ik een verhaal ingestuurd en... het verhaal is het winnende verhaal van april geworden. Het is een fictief verhaal maar ik heb wel inspiratie gehaald uit ons eigen huisje in Duitsland. Ook in de meivakantie zijn we weer naar het huisje geweest. Het was heerlijk om weer even 'de berg op te gaan.' Even weg van de agenda, wifi, en de dagelijkse sleur. We hebben heerlijk in de tuin gewerkt en met de jongens de omgeving verder verkent. We zijn tot de ontdekking gekomen dat de tuin is vol geplant is met voorjaarsbollen. Begin april een bonte verzameling van verschillende soorten narcissen en sneeuwklokjes (ik wist niet eens dat er zoveel verschillende sneeuwklokjes bestonden) en nu eind april en begin mei stond de tuin vol met tulpen in alle vormen en kleuren.

De tuin heeft niet veel onderhoud nodig, omdat er veel bodembedekkers in staan, zodat we vooral, mede door het mooie weer, vooral van de tuin hebben kunnen genieten. Ook hebben we nieuwe weggetjes ontdekt door het bos en over een bergtop met een fantastisch uitzicht.


Nu we weer thuis zijn konden we alweer de tuin in. Het is maar goed dat ik van tuinieren houd. Ik heb wat planten uit Duitsland meegenomen en in de kas gezet. Een prachtige bodembedekker is Aubrieta. Blauwpaarse bloemetjes die als een tapijt de tuin kleuren. En een stekje van de paarse sering. Ik ben heel benieuwd of ze hier ook goed aanslaan.

Voor de schrijf & win actie van mei is het thema: "Dit heb ik geleerd van een conflict van mijn moeder". Maar eerst ga ik genieten van mijn boek van Elizabeth Musser, Als ik mijn ogen sluit. Vandaag in de bus gekregen als cadeau voor het gewonnen verhaal.



Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...